استان تهران، تهران

مهر ماه سال 92 برای کلاس های مترجمی قرآن ثبت نام کردم، بر خلاف دوران دبیرستان که نه علاقه ای به عربی داشتم نه نمرات خوبی می تونستم از این درس بگیرم، به برکت قرآن تو کلاس های مترجمی خیلی موفق بودم و به دیگران هم تا جایی که می تونستم کمک می کردم.
دست بر قضا یه آشنایی که چندان میانه خوبی هم با من نداشت، از صحبت بین من و دخترم در مورد نمره هامون، گمان کرد که من حوزه می رم و با لحن تمسخر آمیزی از من پرسید: « حوزه میری ؟!»

تا اون روز من که اصلا فکر نمی کردم تو تهران هم برای خانم ها حوزه باشه، از 118 شماره حوزه علمیه خواهران رو خواستم و با کلی پرس و جو بالاخره موفق به ثبت نام شدم.

از روزی که ثبت نام کردم تا روزی که هر مرحله رو بگذرونم و جواب مصاحبه ها بیاد انگار برام صد سال گذشت. الان که یاد اون روزها می افتم می بینم چقدر اون انتظار شیرین بود.