از زمانی که یک دختر بچه راهنمایی بودم به کلاس‌های قرآن و شرکت در برنامه‌های بسیج خیلی مشتاق بودم. همیشه سعی می‌کردم در این کلاس‌ها شرکت کنم.
سال سوم راهنمایی بودم که از اساتید حوزه برای تبلیغ به روستایمان آمدند و در مورد ثبت نام و شرایط حوزه گفتند. از آن زمان بود که به حوزه علاقه پیدا کردم، اما چون سنم کم بود نمی‌توانستم شرکت کنم.
به دبیرستان که رفتم، باز هم برای تبلیغ به مدرسه‌ی ما می‌آمدند، آن موقع من پیش دانشگاهی بودم، اما خانواده‌ام اجازه ندادند که به حوزه بروم. چون حوزه‌ای که من می‌خواستم بروم دور بود.

من حاجتم خودم را از اهل بیت ^{علیه السلام} گرفتم. خاله‌ای دارم که هر سال برای آقا ابوالفضل سفره نذری می‌اندازد. هفتم اسفند ماه بود که خاله‌ام سفره‌اش راپهن کرد، سر سفره بودیم که مداح می‌گفت: هر حاجتی دارید، از آقا ابوالفضل بخواهید که واسطه شود و دعای شما را مستجاب کند. آن لحظه فقط از ایشان خواستم که دستم را بگیرد و اگر می‌خواهد عاقبت به خیر شوم کمکم کند. آن لحظه واقعا دلم شکست و شروع به گریه کردن کردم.

خیلی خوب یادم می‌آید، سه روز بعد یکی از دوستانم که مربی بسیج بودند و مربی خودم بودند، گفتند: ثبت نام حوزه‌ قصرشیرین شروع شده است، من هم از ذوق نمی‌دانستم چه کار کنم!؟ شماره‌ی حوزه را به من دادند. تماس گرفتم، بعد از دو روز برای ثبت نام رفتم.
الان به خاطر طلبه بودنم از خدا و آقا حضرت ابوالفضل یک دنیا ممنونم. واقعا حضرت عباس هیچ وقت دست رد به سینه‌ی هیچ کس نمی‌زند.  ایشان واسطه شدند که این افتخار را داشته باشم و جزء سربازان امام زمان^{( عج)} باشم.

پریسا نوری